yusufun sınıfındaki tüm erkek çocuklarının facebooku varmış. erkek çocuklar ve bilgisayar. siz kendi çocuklarınıza belli şeyleri yasaklasanız da bu sefer onu başkalarının yaşamına ağzı bir karış açık seyrederken buluyorsunuz. sonunda biz de açtık ama temkinliyiz. arkadaşlarını paylaşılan görüntüleri sürekli inceliyoruz. gerçi ankarada yaşamak çocukların teknolojle ilişkilerine turp sıkıyor. bu yönden şanslıyız. istanbulun aksine burada sokak cok canlı bir biçimde hayatta. dev parklar güvenli siteler de cabası. bizim sitemizde o güvenli olanlardan. çocuklar akşam ona kadar dışarıda oyun oynuyor ve bisiklete biniyor. inanılır gibi değil. ben bile çocukken böyle güvenli bir ortamda yaşamadım. (sokakta öyle az oynadım ki) mesela geçenlerde sitenin çocukları (azcık da gençleri) dışarıda mangal keyfi yaptılar. evden herkes bir şeyler getirdi (sucuk salam domates biber biz de topitop gönderdik) tüm çocuklar eve keyifle döndü. yusuf da oldukça mutluydu. İstanbulda çok pahalıya mal olacak, sokakta oyun, güvenli komşular vs. gibi özellikleri ankara bedavadan sunuyor. yusuf bu sebeple ankarada yaşamamızı istanbula dönmememizi istiyor. ama anne ve babasının hayallerine de pek müdahale etmiyor. ne yapsın.