28 Eylül 2009 Pazartesi

Acıklı anne

Ahmet Latif ne zaman beni görse ağlıyor. Karnını ben doyurduğum, onunla oynadığım, altını değiştirdiğim, uyuttuğum ve başka bir sürü şey için birlikte vakit geçirdiğimizden beni bir ihtiyaç giderici olarak görüyor sanırım:) Keyifli keyifli otururken odada beni görürüse ağlamaya başlıyor ve kucağıma gelmeye çalışıyor. Sanırım ona herhangi bir ihtiyacını hatırlatıyorum. Aramızda acıklı bir bağ var yani:). Olsun kucağıma gelince susuyor ya

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder